Hinubad ni Ara ang kanyang pang-itaas.At kumislap ang salamin ng lalaking attendant niya sa loob ng isang pribadong silid na madamot ang liwanag.
Nahiga na si Ara sa loob ng compartment upang masimulan ang pagsusuri sa kanya ng Henyong Propesor Abolanta.
Tumunog ang compartment hudyat na mahigpit ang pagkakasara at silyado ito na gaya ng inaasahan upang lahat sila ay maging ligtas sakali mang hindi maging matagumpay ang resulta ng laboratoryo kay Ara.
Humakbang sa gilid ang lalaking attendant ni Ara sa silid at tiningala ang monitor kung saan makikita ang mukha ng Propesor.
Tumunog ng muli ang sulid ngunit sa pagkakataong ito,ay ang sirena na malakas na naghudyat ng isang matinding panganib at babala na hindi tama ang nagaganap ng mga oras na iyun.Umalog ang compartment na kinalalagyan ni Ara.Tulog siya sa loob at walang malay habang inaalog at umaalog din ang susu niya.
Nataranta ang attendant,nagkulay pula ang ilaw ng paligid.Nangamba siya,sasabog anumang oras ang silid bagamat natutukso siya sa namamasdan ay hindi siya makapag-sentro ng atensyon laban sa nararamdaman ng laman dahil katapusan na niya ilang segundo pa ang magtagal.
Binasag niya ang salamin ng compartment,nagising si Ara.Tiningnan siya...matama at matalinghaga..''Bakit mo ako ginising??hayaan mong gamitin ng propesor ang katawan ko upang pag-aralan.Tanggap ko na ang kamatayan sakaling hindi ko man ito mapagtagumapayan'',ang sabi ni Ara.
''Gaga!umalis ka jan!sa laki ng suso mo,nag-overheat ang laboratoryo!''
Linipad ko ang langit,masakit pala kapag matayog ang ambisyon at pilit.Linangoy ko ang dagat,mahirap pala ang agaw buhay kung makatagpo ka ng katapat.Tinupok ko ang malaking apoy ngunit mahapdi pala ang sugat kapag hindi ka kumilos ng maingat.Kasing tapang ko ang isang SUPERHERO pero hindi ako sigurado kung anong kapangyarihan meron ako.Narinig kong pa-atake na ang mga kalaban,pero teka.May tatapusin pa pala ako.
No comments:
Post a Comment